Hors Satan

Aan de Opaalkust, langs Het Kanaal, vlakbij een klein dorp met een rivier en waterrijke duinkommen leeft een zonderlinge, zwijgzame man. Hij stroopt, slaapt bij een eenzaam restant van een muurtje in de duinen en bidt tot de glooiende landschappen, de zon en de wolken. Een vrouw van een nabij gelegen boerderij voelt zich aangetrokken, ze vertrouwt hem en geeft hem te eten. Samen brengen ze de tijd door, met wandelen door de uitgestrekte landschappen van duinen en bossen. Aan de randen van meertjes, -'daar waar de duivel waart'-, zoeken ze naar houvast en geeft de naamloze man de vrouw zijn bescherming. Van een afstand aanschouwt het tweetal de politieonderzoeken in het dorp. Mannen die het meisje (schijnbaar) belaagden en kwaad doen worden dood gevonden.

Dumont presenteert zijn film met prachtig gekadreerde en langaangehouden shots van de wijdse landschappen, uit hoge en lage hoeken, afgewisseld met close-ups. Begeleid door de achtergrondgeluiden van de natuur -vogels, boomgeritsel, de zee en de wind- wandelt de man door dit prachtige decor. Soms grijpt hij in en lijkt hij over magische natuurkrachten te beschikken, maar meestal laat hij de omgeving tot zich komen.