Hukkle

Uiterst originele film, zonder dialogen en met de precisie van een natuur documentaire, over een Hongaars dorpje waar het leven lijkt voort te kabbelen. Insecten, dieren en mensen volgen het lome ritme van een hete zomerdag. Een oud boertje zit wat te hikken op een bankje, een dronken jongen snurkt op zijn boerenkar, een schapenhoedster rust uit tegen een boom. Toch is er iets mis in dit aards paradijsje. Subtiele aanwijzingen brengen stukje bij beetje een misdadig complot aan het licht.

Hukkle houdt de aandacht van de kijker vast met verrassende camerastandpunten en een opmerkelijke geluidslaag. De ritmische montage van beeld en geluid werkt langzaam toe naar het besef van een tragisch geheim, dat voelbaar wordt in de beklemmende klaagzang van een jonge vrouw aan het eind van de film. ''Hukkle'' (spreek uit: Hoeklèh) is een zelfverzonnen woord dat de hik nabootst.

György Pálfi (1974) studeerde in 2000 af aan de filmacademie. Tijdens zijn studie werden al verscheidene van zijn korte films geselecteerd voor festivals. Hukkle won de debuutprijs en de kritiekprijs tijdens de Hongaarse filmweek, de debuutprijs in San Sebastián en een European Film Award voor Discovery of the Year 2002 (de Fassbinder Award).''